Drabinka zaburtowa

Drabinki zaburtowe są stosowane na statkach śródlądowych i są przeznaczone do schodzenia do łodzi, na ląd i do przechodzenia na inny statek, którego pokład znajduje się na niższym poziomie.

Drabinki nie są przeznaczone dla pasażerów.

Drabinki zaburtowe są wymagane na statkach na których, w stanie niezaładowanym, pokład jest na wysokości większej niż 1,5 m i nie wyżej niż 3,0 m nad linią wodną.

Definicje

drabinka zaburtowa: Przenośna drabinka zawieszana na burcie przeznaczona do wchodzenia lub schodzenia ze statku.

pobocznica: Wg EN 790:1994, p. 3.8

stopień: Wg EN 790:1994, p. 3.5

kąt nachylenia: Wg EN 790:1994, p. 3.2

poręcz: Wg EN 790:1994, p. 3.11.1

wspornik dystansowy: Element konstrukcyjny utrzymujący drabinkę zaburtową pod określonym kątem względem burty statku.

hak: Element konstrukcyjny przeznaczony do zawieszania drabinki zaburtowej na burcie statku.

Wymagania dotyczące bezpieczeństwa pracy

Wymagania konstrukcyjne

Nie wymaga się, aby konstrukcja drabinek zaburtowych była taka jak konstrukcja przedstawiona w normie. Zgodność z niniejszą normą wymagana jest tylko pod względem wymiarów i wymagań.

Stopnie

Stopnie powinny mieć powierzchnię zabezpieczającą przed poślizgiem.

Poręcz

Poręcz powinna być wykonana z rury.

Poręcz należy zamocować tylko po jednej stronie, tj. po prawej przy wchodzeniu.

Poręcz powinna być równoległa do pobocznicy i zaczynać się między stopniem drugim a trzecim, licząc od dołu drabinki.

Powinno być możliwe poziome uchwycenie poręczy w jej górnej części.

W górnym końcu poręczy powinien być hak.

Wspornik dystansowy

Jeżeli wspornik dystansowy ma stykać się z burtą statku, to powinien być tak skonstruowany, aby długość styku była nie mniejsza niż 500 mm lub punkty styku były odległe od siebie nie mniej niż 500 mm.

Wspornik dystansowy powinien być przymocowany do obu pobocznie. Jeżeli zastosowany jest wspornik o konstrukcji składanej, to należy przewidzieć jego blokadę w położeniu roboczym.

Wytrzymałość

Stopnie drabinki zaburtowej powinny być zaprojektowane na obciążenie nominalne wynoszące 1,5 kN.

Drabinka zaburtowa powinna być tak zaprojektowana, aby mogła wytrzymać dwa obciążenia nominalne, każde po 1,5 kN, przyłożone jednocześnie – na stopniu górnym i stopniu dolnym.

Poręcz powinna wytrzymać działanie siły 300 N przyłożonej w dowolnym punkcie.

Konstrukcja

Drabinki zaburtowe powinny być niezatapialne.

Profile zamknięte powinny być wodoszczelne.

Drabinki zaburtowe nie powinny mieć zadziorów lub innych ostrych krawędzi, które mogą skaleczyć.

Masa drabinki nie powinna być większa od wartości podanej w tablicy

Materiały

Drabinki zaburtowe mogą być wykonane z aluminium lub innych odpowiednich materiałów. Powierzchnie zewnętrzne powinny być trwale zabezpieczone przed działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Wyroby aluminiowe powinny być zgodne z EN 485-1 lub EN 754-1.

Badania

Drabinki zaburtowe powinny być poddane oględzinom zewnętrznym oraz pomiarom, wykonywanym przez kompetentną instytucję, w celu sprawdzenia czy są spełnione wymagania dotyczące bezpieczeństwa pracy.

Badania materiałów

Badanie materiałów powinno być przeprowadzone na podstawie świadectw wytwórcy.

Badanie wytrzymałości

Do przeprowadzenia badania wytrzymałości drabinkę należy zawiesić na hakach i podeprzeć wspornikiem dystansowym, zapewniając kąt nachylenia drabinki 75°.

Do każdego stopnia należy kolejno przyłożyć obciążenie próbne wynoszące 2,5 kN.
Po usunięciu obciążenia nie powinny być zauważalne odkształcenia trwałe.

Do stopnia górnego i dolnego należy równocześnie przyłożyć obciążenie próbne wynoszące po 2,5 kN.
Po zdjęciu obciążeń nie powinny być zauważalne odkształcenia trwałe.

Przed przeprowadzeniem badań drabinkę zaburtowąnaleźy zamocować w sposób uniemożliwiający przesunięcie.
Do poręczy należy przyłożyć obciążenie próbne wynoszące 500 N działające w dowolnym kierunku.
Obciążenie należy przykładać kolejno do górnej części, a następnie w środkowej części między punktami podparcia.
Po usunięciu obciążenia nie powinny być zauważalne odkształcenia trwałe.

Badania pływalności

Próbę pływalności drabinki należy przeprowadzić, zanurzając ją w wodzie słodkiej. Jeżeli w celu zapewnienia pływalności drabinki zastosowano profile zamknięte wypełnione powietrzem, to na uszczelnionych odcinkach nie powinno być przecieków.

Kontrola wizualna i funkcjonalna

Pozostałe wymagania, nie wymienione powyżej powinny być sprawdzone przez oględziny zewnętrzne i próby praktyczne.

Oznaczenie

Oznaczenie drabinki zaburtowej z 6 stopniami według niniejszej normy:

Drabinka zaburtowa PN-EN 1502-6

Znakowanie

Drabinka zaburtowa powinna mieć tabliczkę znamionowąproducenta. Tabliczka powinna być odporna na wpływy atmosferyczne i powinna być na stałe zamocowana na wewnętrznej stronie pobocznicy.

Powinny być na niej co najmniej następujące informacje:

Oznaczenie: Drabinka zaburtowa EN 1502 – liczba stopni,

Obciążenie: Dopuszczalna nośność: 2 osoby lub obciążenie pojedyncze 150 kG

Pochodzenie: Producent lub dostawca (nazwa, miasto, kraj),

Data produkcji: Nr seryjny i rok wykonania,

Potwierdzenie przeprowadzenia badań: Znak badań.