Wyposażenie statków, które muszą być eksploatowane zgodnie ze standardami S1 i S2
(art. 31.01, 31.02 i 31.03)
1. Wprowadzenie ogólne
Zgodnie z art. 31.01, statki, które mają być eksploatowane według standardów S1 i S2, powinny spełniać wymagania przepisów rozdziału 31. Organ inspekcyjny potwierdza zgodność danego statku z wymaganiami przepisów w świadectwie zdolności żeglugowej.
Przepisy te stanowią uzupełniające wymagania dotyczące wyposażenia i obowiązują obok wymagań, które statek musi spełnić w celu wydania świadectwa zdolności żeglugowej. W niniejszej instrukcji administracyjnej wyjaśnione są te przepisy art. 23.09, które można interpretować na różne sposoby. Przepisy rozdziału 31 należy zatem interpretować w następujący sposób:
2. Artykuł 31.02 – Standard S1
2.1 Ustęp 1 – Rozmieszczenie systemu napędowego
Jeżeli statek jest wyposażony w bezpośrednio odwracalny serwomotor, w instalacji sprężonego powietrza potrzebnej do odwrócenia kierunku ciągu:
powinno być cały czas utrzymywane ciśnienie korygowane automatycznie przez sprężarkę; lub
w razie włączenia alarmu w sterówce, ciśnienie powinno zostać zwiększone przez pomocniczy silnik, który można uruchomić ze sterówki. Jeżeli silnik pomocniczy ma własny zbiornik paliwa, w sterówce powinno znajdować się, zgodnie z art. 8.05 ust. 13, urządzenie ostrzegawcze emitujące sygnał, jeżeli poziom paliwa w zbiorniku nie jest wystarczający, aby zapewnić dalszą bezpieczną pracę.
2.2 Ustęp 2 – Poziomy wody zęzowej w maszynowni z silnikiem głównym
Jeżeli w celu spełnienia wymagań manewrowych określonych w rozdziale 5 niezbędne są dziobowe urządzenia sterownicze, pomieszczenie, w którym znajdują się te urządzenia uznaje się za maszynownię główną.
2.3 Ustęp 3 – Automatyczne doprowadzanie paliwa
Jeżeli układ napędowy zawiera zbiornik z dziennym zapasem paliwa,
jego zawartość powinna zapewniać 24-godzinną pracę układu napędowego, przy założeniu zużycia paliwa na poziomie 0,25 l/kW/h;
pompa paliwowa zasilająca zbiornik z dziennym zapasem powinna pracować w sposób ciągły; lub
pompa paliwowa zasilająca powinna być wyposażona w:
włącznik powodujący automatycznie uruchomienie pompy paliwowej zasilająej w momencie, gdy paliwo w zbiorniku z dziennym zapasem osiągnie określony niski poziom, oraz
wyłącznik powodujący automatycznie wyłączenie pompy paliwowej zasilającej w momencie, gdy zbiornik z dziennym zapasem zostaje całkowicie napełniony.
Zbiornik z dziennym zapasem paliwa powinien posiadać urządzenie alarmujące o zmianie poziomu paliwa, spełniające wymagania zawarte w art. 8.05 ust. 13.
2.4. Ustęp 4 – Brak konieczności użycia szczególnie dużej siły do obsługi urządzeń sterowniczych
Wymaganie to spełniają urządzenia sterownicze z napędem hydraulicznym. Urządzenia obsługiwane ręcznie nie powinny wymagać do swojej obsułgi siły większej niż160 N.
2.5 Ustęp 5 – Sygnały wizualne i akustyczne wymagane podczas żeglugi
Sygnały wizualne nie obejmują cylindrów, kul, stożków ani podwójnych stożków wymaganych przez przepisy władz nawigacyjnych państw członkowskich.
2.6 Ustęp 6 – Komunikacja bezpośrednia i komunikacja z maszynownią
Uznaje się, że komunikacja bezpośrednia jest zapewniona, jeżeli:
możliwy jest bezpośredni kontakt wzrokowy pomiędzy sterówką a ośrodkami sterowania dla wciągarek i pachołów w przedniej części lub na rufie statku, a ponadto odległość od sterówki do tych stanowisk nie przekracza 35 m; oraz
istnieje możliwość bezpośredniego przejścia ze sterówki do pomieszczeń dla załogi.
Uznaje się, że komunikacja z maszynownią jest zapewniona, jeżeli sygnał, o którym mowa w art. 7.09 ust. 3 zdanie drugie, może być obsługiwany niezależnie od włącznika/wyłącznika, o którym mowa w art. 7.09 ust. 2.
2.7 Ustęp 7 – Korby i podobne obrotowe elementy obsługi
Zaliczają się do nich:
ręcznie obsługiwane wciągarki kotwiczne (za maksymalną wymaganą siłę uznaje się siłę działającą w momencie, gdy kotwice są swobodnie zawieszone);
korby służące do podnoszenia pokryw luków;
korby wind masztowych i wciągarek kominowych.
Nie zaliczają się do nich:
windy cumowe i wciągarki sprzęgające;
korby na dźwigach, chyba że są one przeznaczone dla łodzi towarzyszących.
2.8 Ustęp 10 – Ergonomiczne rozmieszczenie
Przepisy te uznaje się za spełnione, jeżeli:
sterówka jest rozplanowana zgodnie z normą europejską EN 1864 : 2008; lub
sterówka jest zaprojektowana jako jednoosobowe stanowisko radarowe; lub
sterówka spełnia następujące wymagania:
urządzenia sterujące i przyrządy pomiarowe znajdują się w przednim polu widzenia i w obrębie łuku wynoszącego maksymalnie 180° (90° na prawą burtę i 90° na lewą burtę), z uwzględnieniem podłogi i sufitu; są one czytelne i wyraźnie widoczne z miejsca, które zwykle zajmuje sternik;
główne urządzenia sterujące, takie jak koło sterowe lub dźwignia steru, urządzenia sterujące silnikami, urządzenia sterujące urządzeniami radiowymi, a także urządzenia sterujące sygnałami dźwiękowymi oraz sygnałami ostrzegawczymi i manewrowymi wymaganymi przez krajowe lub międzynarodowe przepisy władz nawigacyjnych, stosownie do okoliczności, są rozmieszczone w taki sposób, aby odległość między urządzeniami sterującymi na prawej burcie a urządzeniami na lewej burcie nie była większa niż 3 m; sternik powinien mieć możliwość obsługi silników bez wypuszczania z rąk urządzeń systemu sterowania, mając nadal możliwość obsługi innych urządzenia sterujących, takich jak urządzenia radiowe, a także urządzenia sterujące sygnałami dźwiękowymi oraz sygnałami ostrzegawczymi i manewrowymi wymaganymi przez krajowe lub międzynarodowe przepisy władz nawigacyjnych, stosownie do okoliczności;
sygnały ostrzegawcze i manewrowe wymagane przez krajowe lub międzynarodowe przepisy władz nawigacyjnych, stosownie do okoliczności, są uruchamiane elektrycznie, pneumatycznie, hydraulicznie lub mechanicznie. W drodze odstępstwa mogą być one obsługiwane za pomocą naprężonej linki, jeżeli sposób ten zapewnia ich bezpieczną obsługę ze sterówki.
Statki motorowe, które według świadectwa zdolności żeglugowej mogą być również jednostkami pchającymi, ale które:
nie są wyposażone w hydraulicznie lub elektrycznie obsługiwane wyciągarki sprzęgające; lub
których hydraulicznie lub elektrycznie obsługiwane wyciągarki sprzęgające nie spełniają wymagań określonych w pkt 3.3 niniejszej instrukcji, są klasyfikowane wg standardu S2 jako statki motorowe funkcjonujące samodzielnie. W pkt 47 świadectwa zdolności żeglugowej dokonuje się wpisu ‘Standard S2 nie ma zastosowania do statku motorowego podczas pchania’.
3.2 Ustęp 3 – Zestawy pchane
Statki motorowe, które według świadectwa zdolności żeglugowej mogą być jednostkami pchającymi i są wyposażone w hydraulicznie lub elektrycznie obsługiwane wyciągarki sprzęgające spełniające wymagania określone w pkt 3.3 niniejszej instrukcji administracyjnej, ale które nie posiadają własnego dziobowego napędu strumieniowego, są klasyfikowane według standardu S2 jako statki motorowe pchające zestaw. W pkt 47 świadectwa zdolności żeglugowej dokonuje się wpisu ‘Standard S2 nie ma zastosowania w przypadku, gdy statek motorowy funkcjonuje samodzielnie’.
3.3 Ustęp 3, zdanie pierwsze i ust. 4 lit. d), zdanie pierwsze — Specjalne wyciągarki lub podobne urządzenia przeznaczone do naciągania lin (urządzenia sprzęgające)
Wymagane urządzenia sprzęgające stanowią minimalne wyposażenie określone w art. 21.01 ust. 2 które, zgodnie z pkt 2.1 i 2.2 instrukcji ESI-III-6 (połączenia wzdłużne), służy do przenoszenia obciążeń i spełnia następujące wymagania:
urządzenie powinno zapewniać siłę naciągową wymaganą do sprzężenia tylko w sposób mechaniczny;
urządzenia sterujące tym urządzeniem powinny znajdować się na samym urządzeniu. W drodze odstępstwa dozwolone jest sterowanie zdalne, pod warunkiem że:
osoba obsłgująca urzązenie ma niczym nieograniczony bezpośedni widok na urzązenie ze stanowiska sterowniczego,
na stanowisku sterowniczym znajduje się urządzenie zapobiegające nieumyślnemu uruchomieniu,
urządzenie jest wyposażne w mechanizm awaryjnego zatrzymania;
urządzenie powinno być wyposażne w hamulec natychmiastowego działania na wypadek zwolnienia urządzeń sterujących lub zaniku siły napędowej;
w razie zaniku siły napędowej powinna istnieć możliwość ręcznego zwolnienia liny sprzęgającej.
Ustęp 3, zdanie drugie, i ust. 4 lit. d), zdanie drugie — Obsługa dziobowego steru strumieniowego
Urządzenia sterujące dziobowego steru strumieniowego powinny być zainstalowane na stałe w sterówce. Powinny być spełnione wymogi art. 7.04 ust. 8. Kable elektryczne niezbędne do obsługi dziobowego steru strumieniowego powinny być poprowadzone na stałe aż do przedniej części pchającego statku motorowego lub pchacza.
3.5 Ustęp 4 – Równorzędna zdolność manewrowa
Równorzędną zdolność manewrową zapewnia układ napędowy składający się z:
napędu wielośrubowego oraz co najmniej dwóch niezależnych układów napędowych o podobnej mocy wyjściowej;
co najmniej jednego pędnika cykloidalnego;
co najmniej jednej ster-śruby; lub
co najmniej jednego napędu strugowodnego o obrocie 360°