PL EN
  1. Strona główna
  2. Stosowanie przepisów przejściowych
drukuj

Stosowanie przepisów przejściowych

(rozdziały 19-30, rozdział 32 i rozdział 33)

1. Stosowanie przepisów przejściowych przy łączeniu części jednostek

1.1 Zasady

W przypadku gdy łączone są części różnych statków, ochronę obecnego stanu rzeczy przyznaje się jedynie dla tych części, które są przynależne do statku zachowującego swoje świadectwo zdolności żeglugowej. Tym samym na przepisy przejściowe można powoływać się jedynie w odniesieniu do wspomnianych części. Pozostałe części należy traktować jako nowo zbudowany statek.

1.2 Stosowanie przepisów przejściowych w ujęciu szczegółowym

  1. W przypadku gdy łączone są części różnych statków, na przepisy przejściowe można powoływać się jedynie w odniesieniu do tych części, które są przynależne do statku zachowującego swoje świadectwo zdolności żeglugowej.
  2. Części, które nie są przynależne do statku zachowującego swoje świadectwo, należy traktować jako nowo zbudowaną jednostkę.
  3. Po dołączeniu do danego statku części innego statku, pierwszy z wymienionych otrzymuje europejski numer identyfikacyjny tej jednostki, która zachowuje swoje świadectwo jako jednostka przebudowana.
  4. W przypadku gdy po przebudowie zachowane jest istniejące świadectwo zdolności żeglugowej lub wydane zostaje nowe świadectwo zdolności żeglugowej dla jednostki, rok budowy najstarszej części jednostki dodatkowo wpisuje się do świadectwa zdolności żeglugowej.
  5. Jeżeli do jednostki jest przymocowana nowa część dziobowa, silnik dla dziobowego systemu steru strumieniowego zainstalowanego w przedniej części powinien również spełniać aktualne wymagania.
  6. Jeżeli do statku przymocowana jest nowa część rufowa, silniki zamontowane w części rufowej również powinny spełniać aktualne wymagania.

1.3 Przykłady poglądowe

  1. Statek został zestawiony z dwóch starszych statków (rok budowy statku 1: 1968; rok budowy statku 2: 1972). Wykorzystano cały statek 1 z wyjątkiem części dziobowej; ze statku 2 wykorzystano część dziobową. Zmontowany statek otrzymuje świadectwo zdolności żeglugowej statku 1. Część dziobową zmontowanego statku należy teraz wyposażyć m.in. we wnęki kotwiczne.
  2. Statek został zestawiony z dwóch starszych statków (rok budowy statku 1: 1975; rok budowy statku 2: 1958, najstarsza część: 1952). Wykorzystano cały statek 1 z wyjątkiem części dziobowej; ze statku 2 wykorzystano część dziobową. Zmontowany statek otrzymuje świadectwo zdolności żeglugowej statku 1. Część dziobową zmontowanego statku należy teraz wyposażyć m.in. we wnęki kotwiczne. Najstarszą część pochodząca z pierwotnego statku 2, skonstruowaną w roku 1952, wpisuje się dodatkowo do świadectwa zdolności żeglugowej.
  3. Część rufowa statku, skonstruowanego w roku 2001, została dołączona do statku, skonstruowanego w roku 1988. Silnik statku skonstruowanego w roku 1988, musi pozostać na statku. W tym przypadku silnik musi uzyskać homologację. Konieczne byłoby także uzyskanie homologacji silnika, gdyby był to silnik w części rufowej z roku 2001.

2. Stosowanie przepisów przejściowych w przypadku zmiany typu jednostki (przeznaczenie jednostki)

2.1 Zasady

  1. W przypadku każdej decyzji w sprawie stosowania przepisów przejściowych w razie zmiany typu jednostki (typ statku; przeznaczenie statku), w odniesieniu do niniejszego Standardu, względy bezpieczeństwa muszą mieć kluczowe znaczenie.
  2. Jeżeli wymogi dotyczące bezpieczeństwa mające zastosowanie do nowego typu jednostki różnią się od tych dotyczących starego typu, stanowi to zmianę typu jednostki; sytuacja taka ma miejsce, gdy przepisy specjalne zamieszczone w rozdziałach 19-30 niniejszego Standardu, mają zastosowanie do nowego typu, natomiast nie miały zastosowania do starego typu.
  3. W przypadku zmiany typu jednostki, wszystkie przepisy specjalne i wszystkie wymogi dotyczące konkretnie tego typu jednostki muszą być w pełni przestrzegane; w odniesieniu do wspomnianych wymogów nie można się powoływać na przepisy przejściowe. Powyższe ma również zastosowanie do tych części, które zostały przejęte z istniejącej jednostki i są objęte wspomnianymi wymogami specjalnymi.
  4. Przebudowa zbiornikowca na statek do przewozu ładunków suchych nie stanowi zmiany typu jednostki określonej w ppkt 2.1.2.
  5. W przypadku przebudowy statku kabinowego na statek wycieczkowy, wszystkie nowe części muszą w pełni spełniać aktualne wymogi.

2.2 Stosowanie przepisów przejściowych w ujęciu szczegółowym

  1. Art. 32.02 ust. 2 (N. Z. P.), wzgl. art. 33.02 ust. 2 ma zastosowanie do tych części jednostki, które są odnowione; skutkiem tego nowe części jednostki nie mogą być objęte przepisami przejściowymi.
  2. W odniesieniu do tych części jednostki, które nie są przebudowane, przepisy przejściowe nadal obowiązują z wyjątkiem części wymienionych w ppkt 2.1.3, zdanie drugie.
  3. Jeżeli wymiary jednostki zostały zmienione, przepisy przejściowe przestają obowiązywać w odniesieniu do tych części jednostki, które mają związek ze wspomnianą zmianą (np. odległość grodzi zderzeniowej, wolnej burty i kotwicy).
  4. W przypadku zmiany typu jednostki stosuje się wymogi specjalne, które obowiązują jedynie w odniesieniu do nowego typu jednostki. Wszystkie części i elementy wyposażenia, na które przebudowa jednostki ma wpływ, muszą spełniać aktualne wymogi określone w częściach II i III niniejszego Standardu.
  5. Jednostce przyznaje się następnie nowe lub zmienione świadectwo zdolności żeglugowej, przy czym należy dokonać wpisu w rubrykach 7 i 8 świadectwa dotyczącego zarówno pierwotnej konstrukcji, jak i przebudowy.

2.3 Przykłady poglądowe

  1. Statek towarowy (rok budowy 1996) został przebudowany na statek pasażerski. W takim przypadku rozdział 19 niniejszego Standardu ma zastosowanie do całego statku, bez powoływania się na przepisy przejściowe. Jeżeli część dziobowa nie została poddana zmianie stosownie do planów przebudowy ani zgodnie z rozdziałem 19, statek nie musi posiadać wnęk kotwicznych zgodnie z art. 3.03.
  2. Holownik (rok budowy 1970) został przebudowany na pchacz. Fizyczna przebudowa polega wyłącznie na zmianie wyposażenia pokładowego i zainstalowaniu urządzenia do pchania. Wszystkie przepisy przejściowe odnoszące się do statku z roku 1970 mają nadal zastosowanie, z wyjątkiem rozdziałów 5,7 (częściowo), rozdziałów 13.01 i 21.01.
  3. Zbiornikowiec z napędem silnikowym (rok budowy 1970) został przebudowany na pchacz. Fizyczna przebudowa polega na oddzieleniu części dziobowej od części towarowej, a także na zmianie wyposażenia pokładowego i zainstalowaniu urządzenia do pchania. Wszystkie przepisy przejściowe odnoszące się do statku z roku 1970 mają nadal zastosowanie, z wyjątkiem przepisów określonych w rozdziałach 5,7 (częściowo), art. 13.01 i art. 21.01.
  4. Zbiornikowiec z napędem silnikowym został przebudowany na statek towarowy z napędem silnikowym. Statek towarowy z napędem silnikowym musi spełniać aktualne wymogi w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwłaszcza te określone w art. 14.04 rozdziału 14 niniejszego Standardu.

3. Stosowanie przepisów przejściowych w przypadku przebudowy statków pasażerskich

3.1 Stosowanie przepisów przejściowych

  1. Działania w zakresie przebudowy, które są niezbędne w celu spełnienia wymogów określonych w rozdziale 19, bez względu na to, kiedy są przeprowadzane, nie stanowią przebudowy „C” w rozumieniu art. 32.02 ust. 2, art. 32.03 ust. 1 lub art. 32.05 ust. 5 lub art. 32.05 ust. 5, wzgl. art. 33.02 i art. 33.03 niniejszego Standardu.
  2. W przypadku przebudowy statku kabinowego na statek wycieczkowy wszystkie nowe części muszą w pełni spełniać aktualne wymogi.

3.2 Przykłady poglądowe

  1. Statek pasażerski (rok budowy 1995) musi posiadać drugi niezależny układ napędowy najpóźniej do dnia 1 stycznia 2015 r. Jeżeli na omawianym statku pasażerskim nie są dokonywane żadne inne dobrowolne przebudowy, nie jest konieczne przeprowadzenie obliczenia stateczności zgodnie z nowymi wymogami; jeżeli jednak istnieje obiektywna potrzeba przeprowadzenia go, obliczenie stateczności można przeprowadzić zgodnie z pierwotnymi wymogami RVIR lub danego państwa członkowskiego dotyczącymi stateczności.
  2. Statek pasażerski (rok budowy 1994 r., świadectwo zdolności żeglugowej odnowione po raz ostatni w 2012 r.) zostanie przedłużony o 10 m w 2016 r. Ponadto, jednostka taka musi otrzymać drugi niezależny system napędowy. Niezbędne będzie także nowe obliczenie stateczności, które należy przeprowadzić zgodnie z rozdziałem 19 w przypadku statusu jednoprzedziałowego i statusu dwuprzedziałowego.
  3. Statek pasażerski (rok budowy 1988) otrzymuje silniejszy układ napędowy wraz ze śrubami napędowymi. Jest to przebudowa na tyle poważna, że wymagane jest obliczenie stateczności. Należy je przeprowadzić zgodnie z aktualnymi wymogami.
  • Dokument utworzony 9 grudnia 2021
  • Autor dokumentu Igor Szyjan
  • Ostatnia modyfikacja 9 grudnia 2021
  • Autor modyfikacji Igor Szyjan

Techniczna Komisja Inspekcyjna

Skip to content