Gaśnice przenośne

Zgodnie z normami europejskimi EN 3-7:2007 i EN 3-8:2007 w każdym z następujących miejsc musi znajdować się prynajmniej jedna gaśnica przenośna:

1. w sterówce;
2. w pobliżu każdego wejścia z pokładu do pomieszczeń mieszkalnych;
3. w pobliżu każdego wejścia do pomieszczeń roboczych, niedostępnych z pomieszczeń mieszkalnych, w których zainstalowane są urządzenia grzewcze, kuchenne lub chłodnicze zasilane paliwem stałym, płynnym lub gazem płynnym;
4. przy każdym wejściu do maszynowni i kotłowni;
5. poniżej pokładu, w odpowiednich miejscach maszynowni i kotłowni.

Gaśnice muszą być tak rozmieszczone, aby znajdowały się w odległości nie większej niż 10 m od każdego punktu pomieszczenia.

Jako gaśnice przenośne, wymagane na mocy ust. 1, mogą być używane tylko gaśnice proszkowe o wielkości napełnienia co najmniej 6 kg lub inne przenośne urządzenia gaśnicze o takiej samej pojemności.
Muszą one być dostosowane do klasy pożarowej A, B i C.

W drodze odstępstwa, na statkach nieposiadających instalacji gazu płynnego dozwolone są gaśnice pianowe wykorzystujące pianotwórczy środek gaśniczy tworzący cienkie błony wody i polimeru (AFFF-AR), odporne na mróz do temp. -20 °C, nawet jeżeli nie są dostosowane do klasy pożarowej C.
Minimalna pojemność tych gaśnic musi wynosić co najmniej 9 litrów. gaśnice muszą być dostosowane do gaszenia pożarów urządzeń elektrycznych pod napięciem do 1000 V.

Ponadto mogą być używane gaśnice proszkowe, wodne lub piankowe, jeśli są dostosowane do klasy pożarowej, która jest najbardziej prawdopodobna w przypadku pożaru w pomieszczeniu, w którym się znajdują.

Gaśnice przenośne z CO2 jako środkiem gaśniczym mogą być stosowane tylko do gaszenia pożaru w kuchni i pożarów instalacji elektrycznych.
Wielkość napełnienia tych gaśnic może wynosić co najwyżej 1 kg na 15 m3 objętości pomieszczenia, w którym są dostępne i używane.

Co najmniej raz na dwa lata gaśnice przenośne muszą być kontrolowane przez kompetentną osobę.
Do gaśnicy należy przytwierdzić etykietę poświadczającą przeprowadzenie inspekcji, podpisaną przez kompetentną osobę i opatrzoną datą przeprowadzenia inspekcji;

gaśnica

urządzenie zawierające środek gaśniczy, który może być wyrzucany na skutek działania ciśnienia wewnętrznego i kierowany na ogień.

UWAGA: Ciśnienie może być ciśnieniem stałym lub ciśnieniem wytwarzanym przez gaz pomocniczy z naboju.

gaśnica przenośna

gaśnica zaprojektowana tak, aby mogła być przenoszona i uruchamiana ręcznie, a jej masa w stanie roboczym nie przekracza 20 kg.

Sterowanie rozładowywaniem

Gaśnice należy wyposażyć w samozamykający się zawór sterujący, umożliwiający chwilowe przerwanie procesu rozładowywania

Pozycja pracy

Gaśnice powinny działać bez konieczności ich odwracania. Urządzenie uruchamiające gaśnicy należy umieścić na szczycie gaśnicy. Dopuszcza się umieszczenie urządzenia sterującego na końcu węża. Pokrętła ręczne zaworu sterującego zewnętrznych nabojów gazu napędowego należy umieścić w górnych 60 % długości korpusu gaśnicy.

Wąż z dyszą

Gaśnice, w których masa środka gaśniczego jest większa od 3 kg lub objętość środka gaśniczego przekracza 3 I należy wyposażyć w wąż rozładowujący.

Długość elastycznej części węża nie powinna być mniejsza niż 400 mm.

Jeśli gaśnica, w której masa środka gaśniczego jest równa 3 kg lub mniejsza, lub objętość środka gaśniczego jest równa 3I lub mniejsza, wyposażona jest w wąż rozładowujący, to całkowita długość zespołu węża nie powinna być mniejsza niż 250 mm.

Gazy napędowe

Należy stosować wyłącznie gazy napędowe wymienione w Tablicy 1 lub ich mieszaniny. Maksymalna zawartość wody powinna być taka, jak podano w Tablicy 1, z wyjątkiem gaśnic wodnych stale będących pod ciśnieniem. Do gazu napędowego można dodawać środki znacznikowe ułatwiające wykrywanie nieszczelności, ale ich obecności nie wymaga się uwzględniać w oznaczeniu.

Tablica 1 – Dopuszczalne gazy napędowe